پایگاه خبری «ناطور» نوشت: «یک کودک که تاکنون حافظ اسد را به چشم خود ندیده و تنها عکس او را بر روی در و دیوار دیده، پس از دیدن عکس این پیرمرد در تلویزیون مادرش را صدا می‌کند و به او می‌گوید: مامان! حافظ اسد!»

حافظ اسد از سال 1971 میلادی تا 2000 رئیس جمهور سوریه بود و در روز 10 ژوئن 2000 هنگام مکالمه تلفنی با «امیل لحود» رئیس جمهور وقت لبنان بر اثر حمله قلبی در سن 69 سالگی درگذشت.

پس از وی، پسرش بشار در سال 2000 بعد از همه‌پرسی به ریاست‌جمهوری سوریه رسید.

حافظ همواره سیاست آشتی جویانه‌ای را با اعراب دنبال می‌کرد و به دنبال گسترش اتحاد دنیای اسلام و عرب در برابر دشمنان خارجی بود. وی در جنگ تشرین بین اعراب و صهیونیست‌ها توانست قسمت‌هایی از بلندی‌های جولان را آزاد کند.

او در طول مدت ریاست جمهوری خود بارها از سیاست خصمانه رژیم صهیونیستی نسبت به فلسطینیان به شدت انتقاد کرد و جهان اسلام را به مبارزه با این پدیده شوم در منطقه فراخواند.

اسد مقاوم‌ترین رهبر عربی در خط مقدم جبهه با رژیم اشغالگر قدس بود. وی هرگز حاضر نشد با رژیم صهیونیستی قبل از تخلیه بلندی‌های جولان، بخشی از خاک اشغال شده کشورش توسط صهیونیست‌ها، قراردادی امضاء کند. حافظ اسد در همین حال سیاستمداری بسیار زیرک بود.